Fietsreis naar Rome, étappe 7

Woensdag 6 augustus, Remagen naar Koblenz, 45 km.

Het einde van deel 1 van de reis naar Rome komt in zicht. Nog een km of 40 en dan zijn we in Koblenz, dat moet een makkie zijn. De zon schijnt weer prachtig, alleen staat er wel een stevige zuidelijke wind in dit stuk Rijnvallei. Maar wat verderop hebben we er niet zoveel last meer van. Tegen 14 uur zijn we al op de camping en kunnen ons op het tentveldje installeren. Wat opvalt is op deze Rijnroute dat er nogal wat fietskampeerders zijn (en natuurlijk ook fietsers die in hotels overnachten). Een drukbereden fietsroute derhalve.

Later die avond zal het tentveldje dan ook overvol zijn met fietskampeerders. Na het opzetten van de tent de stad in om eens te informeren hoe we de volgende dag met de trein terug kunnen naar Nederland. Dat valt nog niet mee ook. De mevrouw achter de balie is wel 15 minuten met ons bezig om een trein te vinden. Het probleem blijken de fietsen te zijn. Daarvoor moet je reserveren en alle treinen na 8:45 zitten al vol. We nemen daarom de trein van 8:13 uur. Beetje vroeg opstaan wordt dan wel nodig, maar op dit tripje leer je wel te leven met de zons op- en ondergangen. Door het licht in de tent ben je vaak toch al op tijd wakker.

Donderdag 7 augustus, retourreis per trein van Koblenz naar Leek.

Enigszins storend is de herrie van de treinen ’s nachts in de Rijnvallei. Dat gaat de hele nacht maar door en je hebt het gevoel dat ze door je achtertuin rijden.  Als we ’s ochtends willen wegrijden blijk ik wederom een lekke band te hebben. Om de trein niet te missen pomp ik hem opnieuw op en zo halen we het station. In Groningen ga ik hem wel plakken is het idee. Ruim op tijd natuurlijk op het station, en daar nog ontbeten met croissant en koffie. Via Münster (overstappen) naar Leer, waar we met Arriva naar Groningen kunnen. Het reizen met de fietsen is erg gemakkelijk zo. Handig is dat de duitse stations liften hebben (o.a. voor rolstoelen) om van het ene op het andere perron te komen. Met die zwaar bepakte fietsen ga je niet gemakkelijk meer de trappen op.

Om 14:30 staan we in Groningen op het station. Op de Grote Markt gaan we maar eens een glaasje drinken om te reis in stijl af te sluiten! Daarna nog 15 km fietsen naar Leek en zijn  we weer thuis.

Het heeft ons verbaasd hoe gemakkelijk dit tripje eigenlijk ging. Een punt van zorg blijft wel de zadelpijn. Vergelijkbaar met blaren bij het wandelen. De remedie: fietsbroekjes en zalf speciaal voor zadelpijn. Volgend jaar zullen we proberen meer te trainen, want dat hadden we eigenlijk onvoldoende gedaan.

[Weergeven als diashow]