Zondag 20 november 2011. Kostverloren naar Nieuweschans (10,5 km)

We wilden dit jaar het Wad- en Wierdenpad uitlopen en  hadden nog ongeveer 10 km te doen. Een mooi tochtje voor een rustige zondag, zo leek ons. Nou was het zondag 20 november niet heel geweldig, want er hing overal erg veel mist. Maar gelukkig, net op de plek waar we moesten lopen, het stuk Kostverloren naar Nieuweschans  viel het wel mee. Alhoewel we niet veel later hadden moeten lopen, want vanaf zo’n 15 uur begon het al weer dicht te trekken.

Het was een mooie, toch nog zonnige, zondagmorgen. De route blijkt vandaag voornamelijk over onverhard pad te gaan. Wel een beetje een natte boel. Renée was blij dat ze niet haar gympies aan had, maar echte wandelschoenen had aangetrokken!
Het “centrum” van Nieuweschans. Nog veel oude huizen hier, het heeft toch nog enige historie
Het Noaberbrugje over een smal kanaal dat de grens vormt met Duitsland. Het pad gaat hier door Duitsland verder als het Europese Kustpad
Het Noordzee kustpad, dat loopt van Sluis in Zeeland naar dit punt. Onderdeel dus van het Europese kustpad.
Ondanks een temperatuur van ongeveer 2 graden, toch nog even lekker zitten in het zonnetje.
Bemodderde schoenen en broekspijpen. Doordat we zo laat in het seizoen lopen heb je meer last van vocht, zeker op onverhard. Gelukkig zijn de schoenen waterdicht.

2011-11-20 Kostverloren Nieuweschans weergeven op een grotere kaart

Zaterdag 29 oktober 2011. Delfzijl naar Kostverloren (29,5 km)

Het was nog steeds prachtig weer en we besloten nog een lange etappe van Farmsum richting Nieuweschans te gaan lopen. Nou is het gedeelte voorbij Delfzijl weer een lastig stukje vanwege het ontbreken van voldoende openbaar vervoer. En in 1 keer het stuk dichtlopen naar Nieuweschans is iets teveel van het goede (bijna 40 km). Met Belbussen zou kunnen, maar dan ben je te lang onderweg. We besloten daarom de fietsen ook in te zetten, en van Farmsum naar Kostverloren te gaan lopen, een afstand van 25 km.  Dus de auto in Kostverloren neergezet, per fiets naar Nieuweschans, om 8:45 uur per trein naar Winschoten en per bus 119 naar Delfzijl waar we om 10:08 uur aankwamen. We hadden eruit gemoeten in Farmsum , maar daar was de bushalte opgeheven, en zo stonden we plotseling op Station Delfzijl. Foutje van de website van Qbuzz. Nou ja, dan maar 2,5 km extra.

Het gedeelte voorbij  Farmsum loop je achter het industriegebied van Delfzijl langs. Niet het fraaiste gedeelte van de tocht, eufemistisch uitgedrukt! De vraag is of Jan de Boer, samensteller van de tocht, dit niet had moeten vermijden. Maar naar onze mening hoort dit óók bij Groningen.
Als we het industriegebied verlaten kom je bij de resten van het dorpje Oterdum, dat is opgeofferd aan de industrie. Het kerkhof is gebleven, maar ligt vanwege de dijkverhogingen nu in de dijk!
Als we op dit punt even op de dijk gaan staan, zien we een nevelig Dollard. Duitsland is hier niet eens te zien.
Het kerkje van Termunten  op een wierde gelegen. Als je verder door de polder loopt, zie je deze (toch niet zo grote) toren, op grote afstand liggen.
Bij gemaal Fiemel. De gerestaureerde boerderij in de verte heeft een soort kapiteinshut, waardoor je over de dijk heen kunt kijken. Geen idee of het origineel is.
Het prachtige gebied van de aan de natuur teruggegeven Breebaart polder. Je loop hier in een erg rustige natuur. De bewoonde wereld is even ver weg.
En overal op de dijk vind je schapen. En het asfalt zit op sommige plekken zo onder de schapepoep, dat je erg moet uitkijken waar je loopt.
Het monument in de Carel Coenraadpolder vanwege de ophoging van de dijk tot Deltahoogte. Vlakbij ligt het Ambonezenbosje.

De gelopen afstand was ook dit keer weer meer dan het boekje aangaf. De afstand Farmsum Kostverloren zou 25 km moeten zijn, maar het bleken er 27 te zijn, 8% meer dus. En door de extra 2,5 km aan het begin kwamen we toch weer uit op 29,5 km. We raken al gewend aan de 30 km afstanden!

Hier nog even het Google Maps kaartje van de gelopen route.

2011-10-29 10:09, Delfzijl – Kostverloren weergeven op een grotere kaart

Zaterdag 1 oktober 2011. ’t Zandt naar Farmsum (24 km).

Het is nog steeds mooi weer in deze korte zomer, die eind september valt 🙂 , en dus wederom een etappe. Na de marathonetappe van vorige week, deze keer maar eens een normaal stukje, dat wil zeggen 20-25 km. Het voordeel is dat we niet zo enorm vroeg hoeven op te staan. We waren met dit wandelpad inmiddels al in ’t Zandt aangeland, en daar beginnen we dan ook weer. Wel eerst met de auto naar het eindpunt in Farmsum, per buslijn 245 naar het treinstation van Delfzijl, per trein naar Loppersum, en met buslijn 45 naar ’t Zandt, waar we om 10:20 uur aankomen.Gezegd moet worden dat het openbaar vervoer in Nederland toch uitstekend functioneert! En dankzij de OV chipkaart is het nog gemakkelijker geworden.Voor de gelopen route zie het Google Maps kaartje
Iemand had, speciaal voor de wandelaars van dit pad, een keurig schuilhuisje neergezet. Inclusief dagboek waar iedereen een stukje in schrijft. Wij ook.
Onderweg weer veel boeren die deze periode goed kunnen gebruiken om alle bieten, aardappels en mais binnen te halen.
Boerderij Nijenhuis. Hier heeft vroeger het Nijenklooster gestaan, wat behoorde bij klooster Bloemhof in Wittewierum. Dit klooster is bekend geworden door de geschriften van abt Emo, die rond 1200 leefde.
Het kerkje van Tjamsweer op de ietwat nevelige herfstdag.
Het interieur.
De hangkeukens van Appingedam.
Het huis in Corn. Albertstraat 22, waar een Oom en Tante van Wim woonden. Ik was 12 of zoiets toen ik daar voor het laatst was, zo’n 50 jaar geleden. Ook deze mensen hadden een hangkeuken, die nu niet meer aanwezig bleek te zijn. In mijn herinnering was het huis veel groter! Wij vonden onze neven en nichten destijds enigszins opscheppers (daamster snakkers)!
Het museum van Appingedam.
Even tijd voor een kop koffie op een buitenterras in Appingedam.
De haven van Delfzijl. Van het boekje moet je langs het Eemshotel voor het uitzicht, maar dat (het hotel dus) valt tegen.

In Delfzijl opnieuw even gepauzeerd. Het binnenstadje valt ons wat tegen. Veel lelijke nieuwbouw, maar deze plek is ook totaal vernietigd in de bevrijding van Delfzijl in ’45. En na zo’n 24 km stappen we in Farmsum van de route en houden we het voor gezien. Voor de gelopen route zie het Google Maps kaartje.

Zaterdag 24 september 2011, Leens naar Uithuizen (36 km).

Na een bar slechte zomer krijgen we zowaar een paar prachtige weken aangekondigd door de weerprofeten. Tijd voor het halen van de volgende doelstelling op wandelgebied. We moeten dit jaar nog een wandeltocht maken van minstens 30 km, zo is de opgave. En er is een stuk van het Wad-en Wierdenpad, dat zich daar goed voor leent. Het Wadpad van deze tocht loopt een heel stuk langs de zeedijk, van Pieterburen tot Uithuizen.

En daar heb je geen openbaar vervoer, dus eigenlijk moet je dat stuk in één keer lopen. Het wad-pad splitst zich in Leens af van het wierdenpad en komt in Uithuizen weer samen. We trekken de stoute schoenen aan, en besluiten deze tocht in één keer te lopen! Volgens het boekje is dat 33,5 km. We hebben zoiets 1 keer eerder gelopen, maar het is echt wel een uitdaging. Het weer is echter heel goed, ongeveer 19 graden, dus vooruit maar.

Een tocht van 30 km of meer vergt veel tijd, het kost je de hele dag.  We lopen op dit soort lange tochten ongeveer 5 km/uur, maar door pauzes e.d. moeten we rekenen we met een gemiddelde snelheid van ongeveer 4 km/uur.  Voor 36 km ben je dus 9 uur onderweg.  We staan derhalve vroeg op (5:45 uur) en stappen om 6:45 uur in de auto. Die zetten we om 7:30 uur neer bij de Menkemaborg in Uithuizen, dan lopend naar het station, om 7:49 uur per trein naar Winsum, en vervolgens per bus naar Leens. En om 8:45 worden we gelost bij de startpunt van deze tocht, het museum bij Verhildersum in Leens.

Buiten Leens zien we al snel een hele rij andere wandelaars. In de trein vroeg iemand al of wij de “Tocht om de Noord” gingen lopen, die vandaag en ook morgen wordt gehouden. Dat is een zware tocht van 2×40 km, in 2 dagen dus (kortere afstanden kunnen ook). Deze keer zijn de wandelaars gestart in Kloosterburen, en dus kruisen we hun route.

Na Pieterburen, waar we de eerst koffiestop houden, komen we bij de dijk. En daar is het een drukte van belang. Er blijken net 4 groepen te starten met een wadzwerftocht, die vanuit Pieterburen wordt georganiseerd. Hoezo rustig.

Op de dijk wordt het gelukkig wel rustiger en kunnen we genieten van de stilte en weidsheid van het wad. Het is eerst tijd voor de lunch. Helaas is het te heiig om veel van de eilanden te zien. Alhoewel ik dacht dat dit stukje erg saai zou zijn, is dat toch niet het geval. Het is een heel eind, dat wel.

In Noordpolderzijl pauzeren we weer even voor een 2e kop koffie. Het mooie weer heeft veel mensen aangelokt, en het terras zit hier aardig vol. We hebben er nu zo’n 22 km opzitten, dus nog 11 te gaan.

De menukaart van het Zielhoes met gedeeltelijk Groningse teksten. Stoetje kees bijvoorbeeld, voor een broodje kaas.

Een stukje verderop, als we nog even boven op de dijk naar Borkum kijken, raken we aan de praat met 2 bejaarde “Meisters”, inwoners van Uithuizermeeden. Ik vraag hun of ze “koeper Luttmer” (koeper is kuiper of wagenmaaker, een vrijwel verdwenen beroep) nog kennen van vroeger. De vrouw weet dat nog, ze lieten daar hun schaatsen altijd slijpen! Deze Luttmer was mijn grootvader.

Als we eindelijk de dijk verlaten en na 30 km bij een boerderij stoppen voor de 4e en laatste stop, ga je merken dat je toch wel moe wordt.Zoals tijdens de hele tocht zijn ook hier de boeren erg druk bezig. Erg veel aardappelmachines zijn in gebruik vandaag.Volgens het boekje moeten we nu nog 5 km, dus nog maar even doorzetten. Uiteindelijk arriveren we om 17:45 bij de auto, dus na 9 uur onderweg geweest te zijn. De eindstand kunnen we vaststellen op 36 km. Nu hadden we bij Wehe-den-Hoorn  1 km teveel gelopen, maar de 33,5 km volgens het boekje zijn dus in werkelijkheid 35 km. We vertrouwen hierbij op het Garmin GPS horloge van Renée. De Android smartphone met GPS van Wim overdrijft 6,7% weten we inmiddels. Die heeft dan ook 38,5 km gemeten! De getallen in de kaarten van Google Maps zijn dus ook 6,7% te rooskleurig. Zie hier het kaartje met de gelopen route. Al met al is die 36 km weer een nieuw record voor ons. Als dat zo doorgaat gaan we nog de 40 km barriere nog eens halen! En dat zonder al teveel problemen met blaren! 

ngg_shortcode_0_placeholder

Zondag 22 mei 2011, etappe-3, Warffum naar ’t Zand, 24,5 km

Het weer is vandaag wel wat minder dan gisteren, maar vanwege de familiedag konden we toen niet lopen. En daarom lopen we vandaag. Weliswaar met regenbuien en kouder weer dan gisteren (fleecejack aan, en soms regenjack aan)  maar toch wel goed te doen. In eerste instantie wilden we per bus/trein naar het beginpunt reizen, maar dan heb je om te beginnen een belbus nodig van ’t Zand naar Spijk, en dan een lijnbus naar Uithuizermeeden.Een alternatief is de fietsen te gebruiken om van ’t Zand naar Uithuizermeeden te gaan. Dat is slechts 8 km, dus we doen dat maar. En dan per trein van Uithuizermeeden naar Warffum. Beetje vroeg op vandaag maar om 10:30 uur kunnen we alweer starten met wandelen.

Warffum heeft een echte wierde en we wandelen over kerkepaadjes en langs de tuin van Els de Boer aan het Smeltenspad naar de oude dijk. Buiten Warffum binnendoor naar Rottum en we passeren Usquert dus onderlangs. Verder naar Doodstil waar we lunchen, zittend tegen het hek van boerderij Barmerheerd (destijds een driekapschuur met riet gedekt; ik heb die op de lagere school nog eens in de hens zien staan, wat een enorme fik werd), en naar Uithuizen. Vervolgens langs de Menkemaborg verder naar Oldenzijl. Opnieuw een dreigende donkerblauwe wolk maar het valt mee. In heb hier bij Oldenzijl nog eens aardappels gerooid als vakantiewerker. Dat moet in de 6e klas lagere school geweest zijn denk ik. Na Oldenzijl verder naar ’t Zand.

Om 16:15 arriveren we daar. 24,5 km in ongeveer 6 uur, inclusief stops en dat is niet slecht. Fietsen opgehaald en daarna zoals gebruikelijk thee met gebak ergens. In dit geval werd dat het Schathoes van de Menkemaborg.

Hier de link naar het Google Maps kaartje.

23 april 2011, etappe-2, Leens naar Warffum, 22 km

Ook deze dag is het weer uitstekend om een tocht te maken. We gaan net als de vorige keer met het openbaar vervoer, dwz van het eindpunt Warffum per trein naar Winsum en vandaar met de bus naar Leens. Vanaf Leens gaan we weer over allerlei kleine weggetjes. Jan de Boer heeft prima paden uitgezocht. Ik hoop dat de hele tocht zo gaat verlopen. Zo kom je nog eens op plekken waar je nooit eerder geweest bent. Verrassend is ook Maarhuizen waar je toch doorheen rijdt met de auto zonder te weten wat daar ligt.

Voor de Google maps kaart klik hier. De blauwe lijn is de door ons gelopen route. Klik in de kaart op de rode punaise voor gegevens over afstand, snelheid, etc.

17 april 2011, etappe-1, Lauwersoog – Leens, 22 km

Alhoewel we nog niet helemaal klaar zijn met het Pieterpad (daar hebben we nog een lang weekend voor nodig ivm de afstand naar Limburg) gaan we alvast een nieuwe tocht beginnen. En wel het Wad- en Wierdenpad door de provincie Groningen, dat nog door mijn leraar frans van de HBS te Warffum (Jan de Boer) is uitgezet. Het pad loopt van Lauwersoog naar Nieuweschans en gaat over vele terpdorpen. Bovendien is er parallel daaraan een wadpad van Leens naar Uithuizen. In Uithuizen komen beide paden weer samen.

We gaan met de auto naar Leens, en dan per bus verder naar Lauwersoog, waar we om 11:20 aankomen. Het weer is uitstekend en het is een heel plezierige tocht door het Lauwersmeergebied. Het militaire terrein is wel veel groter dan ik had gedacht, en daar lopen we ook doorheen. Geen schietoefeningen vandaag!

Bij Vierhuizen komen we op het oude land en gaan we richting Leens. Het pad is prima uitgezet en we gaan zoveel mogelijk over smalle paadjes.

Hier de link  naar een Google Maps kaart van de tocht . De blauwe lijn is de door ons gelopen route (genoteerd door de GPS ontvanger in mijn telefoon). Klik in de kaart op de rode punaise voor gegevens over afstand, snelheid, etc.