Vrijdag 7 juli 2023, van Witmarsum naar Harlingen (20,3 km)
Voor een overzicht van alle gelopen etappes van het Elfstedenpad, zie deze pagina
Prachtig wandelweer vandaag, dus wij weer op pad. Zoals in het vorige Elfstedenbericht al gemeld hadden we nog een stuk dicht te lopen tussen Ferwoude en Harlingen. Het stuk van vandaag, van Witmarsum naar Harlingen, is eigenlijk maar 16 km, dus we zullen in Harlingen nog wat rondlopen om de 20 km vol te krijgen. Als we de auto geparkeerd hebben in de buurt van het treinstation (Harlingen Haven) even naar de plek gelopen waar de veerboot van rederij Doeksen ligt naar Terschelling. Daar is ook een prima café voor de eerste koffie. Het is op dit tijdstip rond 09:15 al erg druk met toeristen die naar de eilanden willen. Vandaag maar weer eens met de bus naar het beginpunt van de wandeling, want er is een rechtstreekse busverbinding (wel eens per uur) van Harlingen naar Witmarsum. Om 09:50 stappen we in en zijn even na 10 uur al in Witmarsum.
Witmarsum is bekend als de geboorteplaats van Menno Simons (1496-1561), stichter van de Doopsgezinde kerk (leden worden ook Mennonieten genoemd). Als we het dorpje uitlopen komen we een kleine bakker tegen met klein terrasje buiten, dus die heeft vast wel koffie. Inderdaad., dus hier de 2e koffie met wat lekkers voor Wim natuurlijk.
Daarna het dorp uit en de weilanden in. Even een correctie op het vorige Drenthepad bericht waarin ik klaagde dat er in Friesland alleen maar weilanden en maisvelden te zien waren (oftewel de Nederlandse vlees- industrie!) . Hier zien we weer volop aardappel- en bietenvelden. We lopen deels over voormalige zeedijken, die nog stammen uit de tijd dat hier veel slenken en binnenzeeën waren, zoals de Marneslenk, meteen onder Harlingen (letter H in het kaartje), en de Middelzee.
Bovendien zijn de vaarten ernaast de plekken waar de Elfstedenrijders langskomen. Ook zien we veel koeien en schapen op deze dijken. Lastig is, dat het hier erg onregelmatig loopt. Je voeten zwikken voortdurend door de kuilen en gaten die de dieren achterlaten. Na een tijdje begin je dan ook erg de spieren van je voeten te voelen. Maar toch is het wel mooi om hier te lopen, met je gedachten bij de Elfstedenrijders.
Via Arum lopen we naar Kimswerd en dat is ook een historische plek. Hier woonde rond 1500 Pier Gerlofs Donia, oftewel Grutte Pier. Geen wonder dat hij woest werd toen Saksische huurlingen, in opdracht van het toenmalige Habsburgse gezag (keizer Karel de 5e), in Friesland aan het plunderen waren, waarbij z’n boerderij in vlammen opging en Piers vrouw werd gedood. Hij werd vrijheidsstrijder en richtte een leger op om tegen de overheersers te vechten. Het verhaal gaat dat hij met z’n zwaard in één klap 2 man tegelijk kon onthoofden. Dat zwaard (lengte 2m18 en 6,6 kg zwaar) hangt in het Fries museum in Leeuwarden. Hij wordt ook gezien als bedenker van het sjibbolet “Bûter, brea en griene tsiis, wa’t dat net sizze kin, is gjin oprjochte Fries” wat zoveel betekent als: “Boter, roggebrood en groene kaas, wie dat niet zeggen kan is geen oprechte (ware) Fries“. Hij zou dat hebben gebruikt om na te gaan of de opvarenden van schepen op de Zuiderzee wel Fries waren. Was dat niet het geval, dan zouden ze onverbiddelijk door Pier met zijn enorme zwaard onthoofd zijn en werd hun schip geplunderd (bron: Wikipedia)
Kimswerd is weer een mooi oud en klein dorpje. Daarna verder naar de zeedijk en buitenlangs de dijk naar Harlingen. De rugzakken kunnen nu wel in de auto en wij nog even verder door de binnenstad. Eerst op een terras koud water om weer bij te komen (het werd zo’n 27 graden vandaag) en daarna nog een lekker ijsje op een ander terras.
De gelopen route:
