Zondag 22 mei 2011, etappe-3, Warffum naar ’t Zand, 24,5 km

Het weer is vandaag wel wat minder dan gisteren, maar vanwege de familiedag konden we toen niet lopen. En daarom lopen we vandaag. Weliswaar met regenbuien en kouder weer dan gisteren (fleecejack aan, en soms regenjack aan)  maar toch wel goed te doen. In eerste instantie wilden we per bus/trein naar het beginpunt reizen, maar dan heb je om te beginnen een belbus nodig van ’t Zand naar Spijk, en dan een lijnbus naar Uithuizermeeden.Een alternatief is de fietsen te gebruiken om van ’t Zand naar Uithuizermeeden te gaan. Dat is slechts 8 km, dus we doen dat maar. En dan per trein van Uithuizermeeden naar Warffum. Beetje vroeg op vandaag maar om 10:30 uur kunnen we alweer starten met wandelen.

Warffum heeft een echte wierde en we wandelen over kerkepaadjes en langs de tuin van Els de Boer aan het Smeltenspad naar de oude dijk. Buiten Warffum binnendoor naar Rottum en we passeren Usquert dus onderlangs. Verder naar Doodstil waar we lunchen, zittend tegen het hek van boerderij Barmerheerd (destijds een driekapschuur met riet gedekt; ik heb die op de lagere school nog eens in de hens zien staan, wat een enorme fik werd), en naar Uithuizen. Vervolgens langs de Menkemaborg verder naar Oldenzijl. Opnieuw een dreigende donkerblauwe wolk maar het valt mee. In heb hier bij Oldenzijl nog eens aardappels gerooid als vakantiewerker. Dat moet in de 6e klas lagere school geweest zijn denk ik. Na Oldenzijl verder naar ’t Zand.

Om 16:15 arriveren we daar. 24,5 km in ongeveer 6 uur, inclusief stops en dat is niet slecht. Fietsen opgehaald en daarna zoals gebruikelijk thee met gebak ergens. In dit geval werd dat het Schathoes van de Menkemaborg.

Hier de link naar het Google Maps kaartje.

Op dag-5 kwamen de mannen om 14:15 opdagen zoals gisteren aangekondigd. Ze hoefden alleen maar beton te storten, een klusje van een uur.

De betonauto zou om 14:45 komen. Er was nog net tijd voor een kopje thee. Ze hadden al de 3 kruiwagens bij de straat klaargezet zodat de man (bouwvakkers zijn nu eenmaal altijd mannen) van de betonwagen wist waar hij moest stoppen. En om 14:50 was hij er ook.

Helaas komt rond deze tijd wekelijks ook altijd de recycle vrachtauto langs voor papier, glas, blik, plastic, etc, dus die was niet zo goed of moest wachten totdat de betonauto klaar was. Passeren in de toch wat smalle straat was onmogelijk, en achteruit rijden wilde of kon hij niet.  We hebben de mannen van die wagen zolang maar wat frisdrank gegeven. De chaufeur ervan bleef mokkend in de auto zitten. Hij vond het allemaal niet goed.

Het betonstorten was inderdaad in een uurtje gepiept.

Dag-4 werd gestart met het leggen van de betonvloer. Maar eerst moesten paar jongens van  onderaannemer René Pijl aan het werk, want die zouden de leidingen leggen. Dat vergde nog wat overleg, toelichting op de tekeningen , en precies uitmeten.  Daarna werd begonnen met het leggen van de leiding van de heteluchtverwarming en de afvoer. De oude hemelwaterafvoer van de dakgoot moest ook weg nu.

Inmiddels had de jongen van de aannemer gaten gehakt (met een hakbijl…) in de buitenmuur waar de betonnen liggers in moesten komen. Een hoop herrie wederom wat door de poezen niet op prijs werd gesteld. Die liggen ’s ochtends meestal binnen ergens te slapen. Ze vertrokken maar naar buiten, waar het nu weer goed toeven is in het zonnetje. Vervolgens moesten de liggers aangebracht worden, die pas rond 13 uur arriveerden (niet helemaal volgens het just-in-time principe, dat in de bouw kennelijk ook al wordt toegepast).  Die bleken 143 kg per stuk te wegen en ze werden door 2 man ‘even’ aangevoerd, en neergelegd. Het was hun aan te zien dat het zwaar was (70 kg per man). Volgens de wet mag je maar 25 kg tillen. Geen wonder dat bouwvakkers zo vaak een kapotte rug hebben!

Vervolgens werden er grote dikke brokken witte piepschuim i.v.m. vloerisolatie tussen de liggers gelegd. Verbazingwekkend! Het draagt namelijk tijdelijk ook een stukje betonvloer als dat gestort wordt. En daaroverheen ging weer een mat van betonijzer.

Morgen wordt er weer beton gestort. Zoals de jongen zei: dan zijn we uit de modder en kunnen we gewoon weer bouwvakken!

Dinsdag 17 mei. Dag 3 ging men verder met het metselen van de fundering. Ik was verbaasd dat er na zo’n natte dag toch al weer gemetseld kon worden op de betonnen fundering. De man vertelde dat dit geen enkel probleem was. Sterker nog, als het erg zonnig weer is,  droogt het beton zelfs te hard. Dus dit natte weer was voor de mannen een groter probleem dan voor het beton! Ook vanmorgen weer de nodige regen, alhoewel minder dan gisteren. Vanmiddag was het droog.

Op de foto’s zie je de binnen en buitenmuur gemetseld worden.

Maandag 16 mei. Op dag 2 kwam de aannemer het fundament aanleggen. Er werd een soort bekisting aangebracht met een ijzeren bewapening erin.

Om 15:00 uur stond er een betonwagen voor de deur. Volgens de jongens moest er 1.5 kubieke meter beton gestort worden. Dat gaat met deze hoeveelheden gewoon met een kruiwagen. Een kruiwagen is ongeveer 60 liter, dus dat werden 22 kruiwagens beton sjouwen.En een uurtje later zag het er al zo uit.

Ook hebben ze alvast een gat in de bestaande muur gemaakt voor de leidingen, luchtverwarmingsbuizen, etc.

De jongens baalden nogal. 3 maanden lang is het continue droog en net vandaag regent het de hele dag.

Donderdag 12 mei. We gaan in blogvorm de bouw van onze nieuwe keuken vastleggen! Vandaag is de aannemer begonnen met het graven van een gat voor de kruipruimte en de fundering. Er kwam een mini-kraan aan te pas en een soort kiepwagentje om alle aarde weg te voeren. De aannemer had allemaal rijplaten gelegd om het gazon te sparen. Alle aarde ging in een grote bak, die later door een vrachtwagen werd opgehaald.

Hierbij de eerste foto’s:

23 april 2011, etappe-2, Leens naar Warffum, 22 km

Ook deze dag is het weer uitstekend om een tocht te maken. We gaan net als de vorige keer met het openbaar vervoer, dwz van het eindpunt Warffum per trein naar Winsum en vandaar met de bus naar Leens. Vanaf Leens gaan we weer over allerlei kleine weggetjes. Jan de Boer heeft prima paden uitgezocht. Ik hoop dat de hele tocht zo gaat verlopen. Zo kom je nog eens op plekken waar je nooit eerder geweest bent. Verrassend is ook Maarhuizen waar je toch doorheen rijdt met de auto zonder te weten wat daar ligt.

Voor de Google maps kaart klik hier. De blauwe lijn is de door ons gelopen route. Klik in de kaart op de rode punaise voor gegevens over afstand, snelheid, etc.

17 april 2011, etappe-1, Lauwersoog – Leens, 22 km

Alhoewel we nog niet helemaal klaar zijn met het Pieterpad (daar hebben we nog een lang weekend voor nodig ivm de afstand naar Limburg) gaan we alvast een nieuwe tocht beginnen. En wel het Wad- en Wierdenpad door de provincie Groningen, dat nog door mijn leraar frans van de HBS te Warffum (Jan de Boer) is uitgezet. Het pad loopt van Lauwersoog naar Nieuweschans en gaat over vele terpdorpen. Bovendien is er parallel daaraan een wadpad van Leens naar Uithuizen. In Uithuizen komen beide paden weer samen.

We gaan met de auto naar Leens, en dan per bus verder naar Lauwersoog, waar we om 11:20 aankomen. Het weer is uitstekend en het is een heel plezierige tocht door het Lauwersmeergebied. Het militaire terrein is wel veel groter dan ik had gedacht, en daar lopen we ook doorheen. Geen schietoefeningen vandaag!

Bij Vierhuizen komen we op het oude land en gaan we richting Leens. Het pad is prima uitgezet en we gaan zoveel mogelijk over smalle paadjes.

Hier de link  naar een Google Maps kaart van de tocht . De blauwe lijn is de door ons gelopen route (genoteerd door de GPS ontvanger in mijn telefoon). Klik in de kaart op de rode punaise voor gegevens over afstand, snelheid, etc.

Zaterdag 9 oktober 2010.

Na een periode van wat minder nazomerweer leek het er op dat het dit weekend prachtig weer zou worden. Een mooie gelegenheid om nog even een stuk Pieterpad te lopen. Aangezien we naar Limburg moeten was de keuze caravan of hotel. Voor 1,5 dag is de caravan wel wat veel gesleep, en bovendien stond die bij de garage voor reparatie van de kapotgereden mover. Dus werd het een Van der Valk hotel in Venlo.

Vrijdagmiddag om 12 uur vertrokken en nog even Nijmegen bezocht. Die stad kenden we beiden niet goed. Het is een vrij grote stad en we waren benieuwd hoe dat eruitzag. Kwa winkels viel het mee, alhoewel toch geen Groningen. Jammer is dat de Waalboulevard bestaat uit vrij nieuwe appartementwoningen. Daar zouden een stel horecagelegenheden natuurlijk prima op hun plaats zijn, maar die waren daar niet.

Overnacht dus in een hotel in Venlo, en de volgende dag rond 9:30 op pad. Dwz eerst op zoek naar een supermarkt voor plakken kaas. Daarna geparkeerd bij station Venlo (P&R) en verder per fiets het centrum in voor een bakker. Want we zijn onderweg bij het wandelen volledig self-supporting, en nemen verse broodjes en kaas mee. Daarna per fiets op weg, via een knooppuntenroute, naar Swolgen, een klein plaatsje ergens boven Venlo. In Swolgen nog even koffie gedronken, want dat was er nog niet van gekomen.

Rond 12:10 waren we eindelijk zover. De fietsen bij een kerk geparkeerd en daarna op pad. Het was weer prachtig nazomerweer, en het is een genoegen om zo te wandelen. Limburg bestaat in ons denken uit aaneengesloten akkers met asperges, maar niets is minder waar. Dat krijg je ervan als je alleen maar over de A73 raast. Er is veel bos, en er zijn ook veel bloemenkwekers hier. Ook dit stukje Limburg is heel mooi, als je er de tijd voor neemt. Bij Grubbenvorst worden we met een veerpontje over de Maas gezet. Daarna via een kapelletje naar Venlo, waar we rond 17:45 aankomen.

Stand na Zaterdag 9 oktober 2010:

Zaterdag 4 september 2010.

Deze dag gelukkig geen rivierveer nodig. De route gaat langs Groesbeek en over de heuvels aldaar. De fietsroute gaat niet helemaal naar wens. We willen graag via knooppunten fietsen en ik heb van Internet even de knooppunten uitgeprint. Alleen zijn de paaltjes hier nog niet aangebracht! Dan maar op eigen koers via Mook naar Groesbeek en vandaar naar Zyfflich in Duitsland. Alleen krijg je dan wel net een steil stukje fietsen van Mook naar Groesbeek voor de kiezen. En terug lopend krijg je alle bulten in de buurt van Groesbeek nogmaals (de Duivelsberg, de St Jansberg en de Kiekberg). Deze etappe valt derhalve helemaal niet mee. We vertrekken in Zyfflich om 11:30 en zitten om 15:00 nog in Groesbeek met nog 15 km te gaan. Het wordt dan ook 19:00 uur voor we in Gennep arriveren. Redelijk stuk en Renée met flink wat blaren! Maar de tocht over de heuvels van Groesbeek was wèl erg mooi. Een buurt waar wij nog nooit geweest waren en erg de moeite waard!