Vrijdag 4 juli 2025, van Oranje naar Beilen (10,5 km)

De laatste etappe van het Drenthepad. We waren in 2022 voor de tweede keer begonnen aan dit pad en hebben vooral in 2023 en 2024 hier veel gelopen. Maar dit jaar ging het minder door mijn voetblessure.  Zie ook deze etappe.

Dit stukje is niet lang, zo’n 10 km vanaf het punt aan het Oranjekanaal, waar we de vorige keer gestopt waren. Via een loopbruggetje kom je op de zuidoever van dat kanaal en wandel je weer de heidevelden in. 

We passeren de Brunstinger plassen en zien wat schapen lopen. Ook hier weer prachtige uitzichten over de heide. Vlakbij Beilen zien we nog 2 paarden met 2 veulens lopen in de wei. In Beilen in het centrum maar eens aan de koffie en het prikwater.

Zoals gezegd zit de tocht erop. We hebben er weer veel plezier aan beleefd. We weten ook dat er in 2024 nogal wat wijzigingen in de route hebben plaatsgevonden. Wellicht gaan we de tocht wel voor een derde keer lopen. Drenthe is een prachtige provincie.

De gelopen route:

Aan het eind loopt de route op het kaartje door na het station. Renée had in de auto haar Garmin waarmee ze de GPX opneemt nog aanstaan.

Zondag 29 mei 2025, van Kamp Westerbork naar Oranje (13,5 km)

Het zou alweer een prachtige dag worden om te wandelen, dus wij er weer op uit. Van het Drenthepad moeten we nog het stuk Kamp Westerbork naar Beilen lopen. Dat is meer dan 20 km, maar vanwege de problemen met m’n linkervoet (een peesontsteking die er erg lang over doet om te genezen) maken we er een kortere tocht van. We parkeren de auto in Oranje (langs het Oranjekanaal). Een parkeerplaats voor de auto dichterbij de route kan ik helaas niet vinden. Vervolgens op de fiets naar Kamp Westerbork. In het museumcafé aldaar kunnen we aan de koffie.

Het is vandaag even oppassen in het verkeer want de TT in Assen wordt vandaag gehouden en het is overal druk met auto’s en motoren. En tijdens de wandeling horen we nogal luid het lawaai van de racemotoren op het circuit. 

Als we op pad gaan, lopen we allereerst door een laan met een bord op elke boom over hoeveel personen die dag werden afgevoerd (foto1). Dat waren er vaak tussen 2500 en 3000 per dag! Helemaal schrijnend wordt het als er een foto op staat van een kind (foto 2).

Al snel komen we in Hooghalen en daarna wandelen we de heide op. Het is een groot heidegebied hier, het Hijkerveld tussen Smilde, Hooghalen en het Oranjekanaal. Het gebied is mooi, maar het lopen is nog niet zo gemakkelijk over de karrepaden. En dat is erg vermoeiend voor de voeten, merken we.

We komen een aantal meren tegen, een kudde schapen en een kudde koeien (die een bad namen in zo’n plas). In de verte zien we steeds de zendmast van Smilde.  Als we in Oranje arriveren zijn we behoorlijk bekaf. De fietsen ophalen in Kamp Westerbork en dan per auto via de weg Emmen-Groningen weer terug. Niet over Assen dus. Zelfs op deze uitwijkroute stikt het van de motorfietsen en auto’s. Misschien was het wandelen in de buurt van Assen juist op deze dag niet de meest handige keuze. Desondanks was het weer een prachtige dag.

De gelopen route:

Zaterdag 30 mei 2025, Fietstocht Gemeente Noordenveld (104 km)

Het beloofde vandaag een prachtige dag te worden met weinig wind (kracht 2) en dus tijd voor de jaarlijkse 100 km fietstocht. Deze keer geen Groningen naar Zwolle route, want dat hebben we al vaker gedaan (3x). We wilden eigenlijk een tochtje met begin- en eindpunt in Leek en dan in Drenthe. Op zoek naar een rondje kwam ik deze site tegen, een route van 107 km binnen de gemeente Noordenveld, en dat leek ons wel wat.

Op tijd opgestaan natuurlijk en om 09:30 vertrekken we van huis om in Nietap de route op te pikken. Vandaar naar Roden, waar de tocht eigenlijk drie keer langs komt. Op de site van de route staan ook diverse zaken die je kunt bezichtigen, zoals bijv. het gevangenismuseum in Veenhuizen. Het is, geloof ik, ook de bedoeling dat je meerdere dagen uittrekt voor de route. Welke gek wil dat nou ook in 1 dag doen 🙂 

Na Roden gaat het naar Leutingewolde en Roderwolde. Daarna naar Peizermade en de Onlanden naar Peize, waar we maar eens aan de koffie gaan. Café Ensing, die wel kennen, is helaas gesloten vanwege een groepsparty en die verwijzen ons naar cafe de Peizer Hopbel. En die hebben prima appeltaart.  Daarna verder naar Altena, weer naar Roden en dan op weg naar Norg. En je komt steeds over weggetjes, die we niet kennen, terwijl we toch  vaak genoeg naar Norg fietsen. Maar dat gaat dan altijd via een route die je nooit verandert. Dat is het leuke aan deze tocht. 

Wat ook erg mooi is, is de natuur. Alles is nog heel mooi groen en de kalfjes en veulens zijn nog klein en springen door de weide. Erg leuk om te zien.

In Norg ook weer op een terras voor een drankje. Hierna weer een stuk terug richting Roden en dan met een grote boog naar Westervelde, Huis ter Heide (al dicht bij Assen) en Veenhuizen. Daar stoppen we bij café/restaurant Bitter en Zoet voor de laatste stop. Ook deze kennen we goed van eerdere fietstochtjes.  

We hebben inmiddels  85 km gereden en ik bekijk even via Google Maps hoeveel de afstand is naar huis. En als we die route nemen komen we mooi over de 100km heen. We stoppen derhalve met de Noordenveldroute en nemen onze eigen route terug naar huis. Rond 19 uur zijn we weer thuis. 

De route:

Zondag 18 mei 2025 van Groningen naar Leek (22,2 km)

We wilden graag een 20 km  tochtje in de buurt lopen, en een wandeling van Groningen naar Leek leek 🙂 wel wat.  We namen daarvoor het fietspad onderlangs  het Leekstermeer en door de Onlanden, dat we ook wel eens gebruiken om per fiets naar Groningen te gaan. Bij het vertrek weer de bekende problemen: welke kleding moeten we aan? Dat wil in het voorjaar nog wel eens een dingetje zijn.

We gingen rond 9 uur met buslijn 3 naar Groningen, stapten uit op het Zuiderdiep en liepen even naar de Grote Markt voor een koffie bij café Willem Albert. Daar komen we wel vaker, dus dat was een goede startpunt.

Na de koffie op pad en via het stadspark liepen we de stad uit. In het stadspark passeren we een monument voor Jan Evert Scholten, de zoon van Willem Albert Scholten, één van de rijkste mannen destijds van Nederland. We gaan verder via de nieuwe wijk bij Eelderwolde naar café de Onlanderij voor een 2e koffie. 

Daarna verder door de Onlanden richting Roderwolde en door naar Leek. Dit stuk is eigenlijk een deel van het Drenthepad, maar we zien nu dat de routebordjes er niet meer zijn. Thuis maar even nagekeken hoe dat zit en inderdaad die route is hier flink verlegd. 

In Leek even een ijsje genomen bij de Dorpskamer en daarna naar huis. Onze derde 20 km tocht van dit jaar zit er weer op.

De gelopen route:

Zondag 11 mei 2025, van Ruinen naar Uffelte (20,5 km)

Vandaag wederom een tocht van 20 km. We moeten nog een stukje dichtlopen in het Drenthepad van Ruinen naar Uffelte. Dat is iets van 12 km,  maar we gaan in Uffelte wel een stukje verder lopen om toch aan de 20 km te komen.

Per auto naar eindpunt Uffelte en daarna per fiets naar beginpunt Ruinen, waar we beginnen met koffie bij café-restaurant Luning. Deze plek kennen we goed, want we zijn hier al zeker 4 keer eerder geweest tijdens Drenthepad wandelingen.  Daarna op pad. Eerst door het dorp waar nog vrij veel oude boerderijtjes zijn te vinden.

Buiten Ruinen zien we al snel weitjes met nog erg jonge lammetjes, die lekker rondhuppelen. Verderop passeer je theehuis Anserdennen, waar veel oudere fietsers even stoppen. Daarna komt een open stuk waar landbouwers hun bedrijf hebben. Het zandpad waar we lopen is erg mul door de droogte van de afgelopen tijd en dat is zwaar lopen.

Dat doet ons denken aan de eerste keer dat we hier liepen. Het pad was toen erg modderig door de vele regen die er was gevallen.  En ook toen was het zwaar lopen.

Verderop wordt het gelukkig weer wat beter met het lopen en zien we Uffelte al liggen. Daar eerst maar even een drankje bij “Herberg de Roskam”, en daarna even naar de auto om wat spullen kwijt te raken en verder de route naar Havelte op en neer voor de resterende 8 km’s.

Het weer was vandaag prima en we hadden weer een leuk tochtje.

De gelopen route:

Zondag 27 april 2025, van Ruinen naar Beilen (20,7 km).

Het is al bijna mei en we hebben nog geen enkele tocht gelopen dit jaar. En daar was een goede reden voor, helaas. Ik had op 18 februari na de repetitie van m’n zangkoor (de Mensinghesingers) bij het verslepen van de piano een wieltje van de piano midden op m’n linkervoet gekregen. En die krengen wegen 300-400 kg, dus dat kwam wel even hard aan. Maar inmiddels, na 2 maanden,  durf ik weer een tocht van 20 km aan.

We moeten nog 3 etappes lopen van het Drenthepad en dan zijn we er klaar mee (voor de 2e keer). De eerste is van Ruinen naar Beilen door het Dwingelderveld en dat is een mooi stukje. Zoals gebruikelijk nemen we met de auto ook de fietsen mee, parkeren de auto in Beilen in de buurt van het station en fietsen naar Ruinen. Koffie drinken we bij café-restaurant Luning, dat we inmiddels ook al goed kennen. Daarna rond 11 uur op pad.

Als je het dorp uitloopt kom je al snel op het Dwingelderveld dat erg groot is, zo’n 37 vierkante km,  en ligt tussen Ruinen, Dwingelo en Beilen. Wat weer opvalt zijn de grote plassen die je ziet liggen. Het is ook het belangrijkste natte heideveld van West-Europa.

Verderop kom je zelfs via een plankenpad over een erg nat stukje veen. Daarna steken we de A28 over en naderen Beilen. Rond 17:20 uur zijn we weer bij de auto. Fietsen halen in Beilen en nog even een drankje nemen bij Cafe Luning en daarna naar huis.

De gelopen route:

Vrijdag 20 september 2024,  Ruinen en omgeving (11,5 km)

We hadden wel zin in een wandeling, maar dan geen 20 km. Onze doelstelling van 6 tochten van 20 km per jaar hebben we al gehaald, en daarom een wat kortere wandeling. We moeten eigenlijk van Uffelte naar Ruinen lopen, en hebben zelfs de fietsen op de auto mee om van eindpunt naar beginpunt te fietsen, maar we doen het anders. We gaan gewoon een stuk van het pad vanuit Ruinen wandelen en dan weer terug.

Eerst aan de koffie op het terras van café Luning in Ruinen. Wat opvalt is het vele aantal cafe’s dat je hier hebt, terwijl het toch niet zo’n groot plaatsje is (3700 inwoners). Na de koffie op pad en we lopen richting Uffelte.  We gaan eerst richting het noorden naar het Dwingelder veld en komen langs uitgestrekte maisvelden. Daarna door bossen en langs een theehuis. Het is druk met (bejaarde) fietsers hier. Na zo’n 5,5 km draaien we om en lopen hetzelfde traject weer terug.  In Ruinen is de ijssalon inmiddels open en nemen we een ijsje. Toch weer een leuk tochtje zo, met prachtig nazomerweer van rond de 23 graden C.

De gelopen route:

Donderdag 1 augustus 2024, van Orvelte naar Kamp Westerbork (21,0 km)

Prachtig weer vandaag, dus wederom een wandeling van 20 km. Al de 7e tocht dit jaar. We zetten de auto neer op de parkeerplaats van herinneringskamp Westerbork bij Hooghalen en vandaar per fiets naar Orvelte. Volgens mij wandelen we zo een etappe van 22 km, en dat vinden we wel genoeg.  Thuis heb ik wel een paar omleidingen uitgedraaid, nog steeds vanwege het vele water dat in mei viel.

In Orvelte parkeren we de fietsen op parkeerplaats P1 (makkelijk om na afloop per auto daar de fietsen weer op te halen), en fietsen een stukje het dorp in voor de koffie, bij een bakboerderij. We starten en zijn al een 0,5 km op pad, als ik ineens zie dat we de verkeerde kant oplopen. We lopen zo het pad terug naar Westerbork en dat is niet de bedoeling. Terug derhalve en per fiets naar parkeerplaats P2  aan de andere kant van het dorp en daar opnieuw gestart. Ter hoogte van de Meeuwenplas krijgen we de eerste omleiding. De route is verlegd naar een stukje van het Pieterpad. En inderdaad we komen meteen wat stellen tegen die het Pieterpad aflopen. En dat zien we bij het Drenthepad toch heel weinig. Het Pieterpad is populair!

Waar we een beetje gek van worden zijn alle muggen die ons belagen. Zal wel komen door de natheid van het gebied en door alle regen van dit jaar. Vooral Renée heeft er veel last van. 20 muggebulten per been, zoiets. Gelukkig hebben we voldoende Azaron bij ons, om de ergste jeuk te bestrijden.

We besluiten het stukje bij Elp af te snijden en binnendoor te lopen, want ik krijg de indruk dat we door de omleidingen meer lopen dan de geplande 22 km. En bij het Elpermeer doen we dat nog een keer. Het laatste stuk komen we door het herinneringskamp Westerbork. Het blijft toch  erg indrukwekkend om dit allemaal te zien. De herinnering aan de 102.000 joden die van hieruit werden weggevoerd naar de vernietigingskampen in Oost-Europa. Er blijkt van hier ook een bus te rijden die je terugbrengt naar de parkeerplaats. Scheelt ons 2,5 km en daar zijn we wel blij om, want we waren wel wat vermoeid geraakt.

Gelopen route:

Woensdag 10 en donderdag 11 juli 2024, Terugreis

Na het ontbijt halen per fiets de auto op die een paar km van het hotel in een parkeergarage staat, laden de fietsen op, halen de bagage op uit het hotel en vertrekken. De reis gaat prima en we besluiten te overnachten in Fulda, waar we een hotelletje in de omgeving hebben geboekt (bij Trätzhof) . De volgende dag verder naar huis. Het was een erg leuke tocht!

Dinsdag 9 juli 2024, van Abersee naar Salzburg (61 km)

We hebben een korte rit, dacht Wim, ongeveer 30 km, en het was veel beter weer dan gisteren. Het is helder en het zou rond de 30 graden worden. Omdat we (vanwege die 30 km) toch tijd genoeg hadden, besluiten we nogmaals met het tandradbaantje naar boven te gaan. Een prima beslissing want boven hebben we nu een prachtig uitzicht. Als je van het hotel daarboven nog even doorloopt naar de top van de Schafberg zie je zelfs 3 meren tegelijk: de Mondsee, de Wolfgangsee en de Attersee. De andere meren zie je niet omdat er bergen voor liggen. Veel foto’s gemaakt nu! Daarna naar beneden, weer met het pontje terug en per fiets verder. We komen door een leuk plaatsje St Gilgen. Wim heeft inmiddels door dat het toch veel meer km’s zijn en daarom slaan we alvast Faistenau over en rijden binnendoor naar Wittau. Als we over de route naar Vordersee willen is de weg versperd, met ingang van gisteren. En nergens staat hoe je verder moet. Nou dat weer. 🙂 

Een mountainbiker die ons ziet speuren stopt en helpt ons verder. We kunnen via een mountainbike pad (met veel grote losse stenen) via Lettengraben naar Ebenau en daarna de route wellicht weer oppikken. Maar na Ebenau moet je voor de route eerst verder naar Deisl via een erg drukke weg zonder fietspaden. Gaan we niet doen, wegens te gevaarlijk. We laten de routeplanner Osmand op Wim’s telefoon wel een fietsroute uitzoeken naar Salzburg, en dat werkt prima. Al met al zijn we wel een beetje laat in Salzburg.

Eerst maar even naar het centrum voor ijs en wijn. D.w.z. Wim aan het bier en Renée aan de witte wijn. Dat had ze beter niet kunnen doen, wegens veel te warm. Ze weet dat ook wel, want in het verleden heeft ze daar vaker problemen door gehad. Na een paar slokken toch de wijn maar stiekem weggegooid toen de ober niet keek. Het was een Grüner Veltliner, en die vindt ze eigenlijk ook niet lekker meer. Ook dat nog 🙂 .

Wel een vermoeiende dag toch, ook door de hoge temperatuur. En de steile klimmetjes moesten soms met de turbo stand van de e-bikes genomen worden!

Eenmaal terug in het hotel bleek dat onze kamer niet geboekt was. Onze bagage stond wel in de lobby. Na enig gedoe tussen de receptie en Eurobike lukte het allemaal toch vrij snel. Al met al kregen we een ruimere kamer. Ook even een mail aan Eurobike gestuurd over de stremming, zodat ze volgende rijders op de route kunnen waarschuwen en een alternatief kunnen bieden.

De gereden route:

(een deel anders gereden, zie tekst hierboven)