Vrijdag 20 september 2024, Ruinen en omgeving (11,5 km)
Net buiten Ruinen
We hadden wel zin in een wandeling, maar dan geen 20 km. Onze doelstelling van 6 tochten van 20 km per jaar hebben we al gehaald, en daarom een wat kortere wandeling. We moeten eigenlijk van Uffelte naar Ruinen lopen, en hebben zelfs de fietsen op de auto mee om van eindpunt naar beginpunt te fietsen, maar we doen het anders. We gaan gewoon een stuk van het pad vanuit Ruinen wandelen en dan weer terug.
Eerst aan de koffie op het terras van café Luning in Ruinen. Wat opvalt is het vele aantal cafe’s dat je hier hebt, terwijl het toch niet zo’n groot plaatsje is (3700 inwoners). Na de koffie op pad en we lopen richting Uffelte. We gaan eerst richting het noorden naar het Dwingelder veld en komen langs uitgestrekte maisvelden. Daarna door bossen en langs een theehuis. Het is druk met (bejaarde) fietsers hier. Na zo’n 5,5 km draaien we om en lopen hetzelfde traject weer terug. In Ruinen is de ijssalon inmiddels open en nemen we een ijsje. Toch weer een leuk tochtje zo, met prachtig nazomerweer van rond de 23 graden C.
Donderdag 1 augustus 2024, van Orvelte naar Kamp Westerbork (21,0 km)
Even buiten Orvelte
Prachtig weer vandaag, dus wederom een wandeling van 20 km. Al de 7e tocht dit jaar. We zetten de auto neer op de parkeerplaats van herinneringskamp Westerbork bij Hooghalen en vandaar per fiets naar Orvelte. Volgens mij wandelen we zo een etappe van 22 km, en dat vinden we wel genoeg. Thuis heb ik wel een paar omleidingen uitgedraaid, nog steeds vanwege het vele water dat in mei viel.
Een oude weg in de buurt van Elp
In Orvelte parkeren we de fietsen op parkeerplaats P1 (makkelijk om na afloop per auto daar de fietsen weer op te halen), en fietsen een stukje het dorp in voor de koffie, bij een bakboerderij. We starten en zijn al een 0,5 km op pad, als ik ineens zie dat we de verkeerde kant oplopen. We lopen zo het pad terug naar Westerbork en dat is niet de bedoeling. Terug derhalve en per fiets naar parkeerplaats P2 aan de andere kant van het dorp en daar opnieuw gestart. Ter hoogte van de Meeuwenplas krijgen we de eerste omleiding. De route is verlegd naar een stukje van het Pieterpad. En inderdaad we komen meteen wat stellen tegen die het Pieterpad aflopen. En dat zien we bij het Drenthepad toch heel weinig. Het Pieterpad is populair!
Waar we een beetje gek van worden zijn alle muggen die ons belagen. Zal wel komen door de natheid van het gebied en door alle regen van dit jaar. Vooral Renée heeft er veel last van. 20 muggebulten per been, zoiets. Gelukkig hebben we voldoende Azaron bij ons, om de ergste jeuk te bestrijden.
De 102.000 stenen
We besluiten het stukje bij Elp af te snijden en binnendoor te lopen, want ik krijg de indruk dat we door de omleidingen meer lopen dan de geplande 22 km. En bij het Elpermeer doen we dat nog een keer. Het laatste stuk komen we door het herinneringskamp Westerbork. Het blijft toch erg indrukwekkend om dit allemaal te zien. De herinnering aan de 102.000 joden die van hieruit werden weggevoerd naar de vernietigingskampen in Oost-Europa. Er blijkt van hier ook een bus te rijden die je terugbrengt naar de parkeerplaats. Scheelt ons 2,5 km en daar zijn we wel blij om, want we waren wel wat vermoeid geraakt.
Na het ontbijt halen per fiets de auto op die een paar km van het hotel in een parkeergarage staat, laden de fietsen op, halen de bagage op uit het hotel en vertrekken. De reis gaat prima en we besluiten te overnachten in Fulda, waar we een hotelletje in de omgeving hebben geboekt (bij Trätzhof) . De volgende dag verder naar huis. Het was een erg leuke tocht!
2024, fietsvakantie-07
Dinsdag 9 juli 2024, van Abersee naar Salzburg (61 km)
Leuk gedaan, een zwaantje in je koffie
We hebben een korte rit, dacht Wim, ongeveer 30 km, en het was veel beter weer dan gisteren. Het is helder en het zou rond de 30 graden worden. Omdat we (vanwege die 30 km) toch tijd genoeg hadden, besluiten we nogmaals met het tandradbaantje naar boven te gaan. Een prima beslissing want boven hebben we nu een prachtig uitzicht. Als je van het hotel daarboven nog even doorloopt naar de top van de Schafberg zie je zelfs 3 meren tegelijk: de Mondsee, de Wolfgangsee en de Attersee. De andere meren zie je niet omdat er bergen voor liggen. Veel foto’s gemaakt nu! Daarna naar beneden, weer met het pontje terug en per fiets verder. We komen door een leuk plaatsje St Gilgen. Wim heeft inmiddels door dat het toch veel meer km’s zijn en daarom slaan we alvast Faistenau over en rijden binnendoor naar Wittau. Als we over de route naar Vordersee willen is de weg versperd, met ingang van gisteren. En nergens staat hoe je verder moet. Nou dat weer. 🙂
Het blijft mooi, dit soort uitzichten
Een mountainbiker die ons ziet speuren stopt en helpt ons verder. We kunnen via een mountainbike pad (met veel grote losse stenen) via Lettengraben naar Ebenau en daarna de route wellicht weer oppikken. Maar na Ebenau moet je voor de route eerst verder naar Deisl via een erg drukke weg zonder fietspaden. Gaan we niet doen, wegens te gevaarlijk. We laten de routeplanner Osmand op Wim’s telefoon wel een fietsroute uitzoeken naar Salzburg, en dat werkt prima. Al met al zijn we wel een beetje laat in Salzburg.
Terug in Salzburg, na een warme dag
Eerst maar even naar het centrum voor ijs en wijn. D.w.z. Wim aan het bier en Renée aan de witte wijn. Dat had ze beter niet kunnen doen, wegens veel te warm. Ze weet dat ook wel, want in het verleden heeft ze daar vaker problemen door gehad. Na een paar slokken toch de wijn maar stiekem weggegooid toen de ober niet keek. Het was een Grüner Veltliner, en die vindt ze eigenlijk ook niet lekker meer. Ook dat nog 🙂 .
Wel een vermoeiende dag toch, ook door de hoge temperatuur. En de steile klimmetjes moesten soms met de turbo stand van de e-bikes genomen worden!
Eenmaal terug in het hotel bleek dat onze kamer niet geboekt was. Onze bagage stond wel in de lobby. Na enig gedoe tussen de receptie en Eurobike lukte het allemaal toch vrij snel. Al met al kregen we een ruimere kamer. Ook even een mail aan Eurobike gestuurd over de stremming, zodat ze volgende rijders op de route kunnen waarschuwen en een alternatief kunnen bieden.
Maandag 8 juli 2024, van Bad Goisern naar Abersee (34 km)
Het keizerlijk slot in Bad Ischl
Na het vertrek meteen in het dorp bij een bakker broodjes voor de lunch gehaald en bij de Spar groentes en kaas. Die groentes bevallen mij erg goed. De “doorstroming” is erg verbeterd. Via de rivier de Traun rijden we naar Bad Ischl, bekend van keizerin Sisi van het Oostenrijks-Hongaarse keizerrijk in de 19e eeuw. We nemen een koffie op een terras aan de rivier en zien meteen dat dit een luxe oord is. Dames met erg mooie kleding aan en om 11 uur al aan de wijn, van die dingen.
We gaan de Kaiservilla bekijken, het zomerslot van de keizer. Verderop staat nog een Sisi cottage, ook wel Marmorschlössl genaamd. Of dit een speciaal verblijf was voor Sisi, of iets anders, blijft onduidelijk. Later lees ik op internet dat de familie deze plek voor het ontbijt gebruikte. Tja. Er zijn wel erg mooie en goede winkels in Bad Ischl en bij een juwelier vindt Renée een erg mooi armbandje. En die had ze nog te goed van mij! 🙂
St Wolfgang
Via een redelijk vlakke route gaan we door naar Abersee. Daar staat ons hotel, maar we gaan meteen naar het pontje aan het meer. Want aan de overkant, bij St Wolfgang begint de Schafbergbahn, een tandradspoorbaan naar de top van de Schafberg. En dat het geen gewoon spoor is, maar een tandradbaan, is maar goed ook, want soms heb je het gevoel onder een hoek van 45 graden omhoog te gaan.
Op het pontje naar St Wolfgang
Wat ook gek is, dat de huizen voor je gevoel soms 30 graden of meer uit het lood staan. In onze geest zijn we kennelijk niet gewend dat treinen onder zo’n grote hoek omhoog kunnen. De baan bestaat al sinds 1893 en werd eerst door stoomtreinen bereden. Je bent ongeveer 35 minuten onderweg en stijgt dan 1190 m. De berg is 1732 m hoog, maar helaas hangen er wolken daarboven als we uitstappen en kun je niet ver kijken. Jammer, maar spectaculair is de rit wel!
Terug naar beneden naar het centrum van St Wolfgang waar een zomerfeest aan de gang is. We eten op het terras van een hotel en ongeveer naast ons speelt een leuk bandje oude R&B en andere blues nummers. Ze spelen erg goed. Rond 19:30 met het pontje terug over het meer naar ons hotel. Leuke dag weer.
Zondag 7 juli 2024, van Altmünster naar Bad Goisern (29 km)
In Obertraun
Ook vandaag geen lange fietsetappe, maar wel veel kilometers omdat we een deel van de tocht met de trein gaan. Na het ontbijt eerst per fiets langs de Traunsee naar het plaatsje Ebensee dat onderaan het meer ligt. Vervolgens per trein naar Obertraun aan de Hallstättersee en daar weer op de fiets. Gelukkig geen hoge instap voor de (relatief zware) fietsen.
In Obertraun buiten het station eerst maar eens aan de koffie. Dat was leuk: een klein cafeetje, waar je binnen alles zelf moest halen. Binnen was het piepklein en overvol, bijna op z’n Italiaans. Renée vroeg naar het gebak dat ze daar had staan. Het was een soort strudeldeeg (het blijkt achteraf Topfenstrudel te heten) met kwarkvulling, en het bleek zelfgemaakt en èrg lekker: niet te zoet zoals het meeste hier niet te zoet is. Dat doen ze in Oostenrijk wel goed.
Terrasje in Hallstatt
Verder fietsend naar treinstation Halstatt, want daar ligt een pontje om het meer over te steken en Halstatt zelf te bezoeken. Vanaf het meer kun je al goed foto’s maken van het mooie plaatsje. Halstatt is een soort Giethoorn hier, en inderdaad het stikt weer van de Japanners en Chinezen. De Chinezen hebben het stadje in China zelfs nagebouwd als toeristenattractie. Tot aan de jaren 60 van de vorige eeuw kon je Hallstatt alleen per boot bereiken. Er werd zout gedolven en het stadje lag helemaal klem tegen de rotswand. We nemen er nog een koffie en lopen het stadje rond. Er is ook een (kleine) waterval te zien. Erg mooi en het stadje was vroeger erg rijk, dat zie je aan de huizen. De kerkjes even bekeken en de waterval in het dorp.
Terug met het pontje en per fiets naar Bad Goisern, waar we in het centrum een hotel hebben. Een beetje een nikserig dorpje, trouwens. Bij een Italiaans restaurant lekker gegeten. De temperatuur was wat laag vandaag, dus met windstopper en regenjasje gereden tegen de kou. Morgen weer 25 graden!
(het stukje fietsen van Altmünster naar Ebensee staat niet op de kaart)
2024, fietsvakantie-04
Zaterdag 6 juli 2024, van Seewalchen naar Altmünster (39 km)
Ontbijt in het aan het meer gelegen hotel
Een korte etappe vandaag, we gaan van de Attersee naar de Traunsee. Onderweg koopt Renée weer broodjes en kaas bij een SPAR en een bakker in de buurt van Wiesen en dan ben je al redelijk dicht bij Gmunden. In Pinsdorf nog een keer aan de koffie. Onderweg zien we een hele sliert oude Fiatjes 500 voorbijkomen en ook nog een stel oude eenden. Ze hadden het erg moeilijk, te horen aan het gekreun van de motortjes. Wel schattig. In Gmunden gaan we in de schaduw van een boom zitten lunchen met mooi uitzicht op het meer in de verte. We hebben klapstoeltjes bij ons en die komen nu goed van pas. Bankjes staan hier in de zon en dat is nu veel te heet. We zien steeds hardlopers voorbij komen, niet wetende dat er een wedstrijd gaande is. Verderop wordt het duidelijk via een bord, het is de Traunsee Berg Marathon van 63 km lang met 4500 hoogtemeters. Het is iets voor ultralopers ontdekken we.
De Traunsee bij Gmunden
Eerst gaan we het hotel in Altmunster opzoeken waar we al om 13 uur zijn. We mogen de kamer al wel in en de bagage is er ook al. Daarna terug naar Gmunden en op een terras eerst maar eens erg koud prikwater. Het is nu zo’n 30 graden en we hebben het erg warm. Even het oude centrum en 2 kerken bekeken (lekker koel daarbinnen) en daarna op een terras een ijsje genomen. Je ziet alle lopers voorbijkomen op weg naar de finish iets verderop. Die hebben het natuurlijk ook niet getroffen met juist nu zo’n heel warme dag. Veel handgeklap vanuit het publiek ter aanmoediging van de lopers. Wij doen daar ook gewoon aan mee, natuurlijk.
Verder nog langs het meer gewandeld naar een kasteel verderop dat ook als trouwlocatie kan worden gehuurd. We zien het bruidspaar van vandaag nog even en veel goed geklede gasten. De bruid was in (zeer smaakvol) felrood. Dat zie je niet zo vaak. Er kwam zelfs nog iemand van de pers aangereden – kennelijk hebben we beroemdheden gezien (maar jammer genoeg herkenden we ze niet).
Vrijdag 5 juli 2024, van Seekirchen naar Seewalchen am Attersee (76 km)
Het wordt een lange tocht vandaag. We hebben van Eurobike een andere hotel verder op de route gekregen dan het geplande hotel dat aan de Mondsee staat. Kwam waarschijnlijk doordat we vrij laat geboekt hebben en de hotels aan de Mondsee al vol zaten. Het blijkt daar ook erg toeristisch te zijn.
Nou ja, we fietsen toch met e-bikes, voor ons geeft het niet, een wat langere route. We nemen na het vertrek uit het hotel nog een koffie bij een bakker in het dorp omdat het net dan begint te sputteren. Snel klaart het weer op en begint het erg zonnig te worden. We passeren de Wallersee en het Wengermoor, een moerasgebied.
In Neumarkt aan Wallersee nemen we een 2e koffie bij een bakker. Het blijkt dat het juist vandaag de laatste dag is voor de schoolvakanties. Alle kinderen hebben hun rapport gekregen en veel zien we, als groepje of alleen met de eigen moeder, bij de bakker dit heuglijke feit nog even vieren.
Het leuke van het fietsen door het landschap is dat je veel meer waarneemt dan wanneer je er met de auto doorheen rijdt. Je hoort de vogels, de koebellen (en de kerkklokken, zoals vanmorgen om 6 uur!). En vooral: je ruikt het hooi en het pas gemaaide gras, heerlijk!
Als we lunchen op een bankje ergens op een heuvel bij een kruis en een oude steen stopt er een auto met een man en een vrouw die ons vertellen dat dit een historische plek is (herinnering aan oude heersers in dit gebied).
Langs de Mondsee
Het is een vrij lang stuk voor we bij de Irrsee arriveren en verder langs de Mondsee. Terwijl we daar een camping passeren zie ik ineens dat we hier eerder waren. In 1994 hebben we, op terugreis uit Italië, met de caravan op deze camping Seestern gestaan. Ook toen bezochten we Salzburg. Ik had in het verleden wel eens vaker gezocht welke camping dat toen was, maar was het kwijt en kon het niet terugvinden. En nu zie ik het ineens. Wat beelden in je hoofd doen, blijkt maar weer (na 30 jaar!).
De veerboot
Bij de Attersee gaan we op de boot die een rondje maakt langs 4 plaatsen aan het meer voor we er bij Attersee am Attersee weer af gaan. Vandaar moet we nog een stukje fietsen voor we in Seewalchen zijn. Het hotel is prachtig met een terras met uitzicht op het meer. Normaal gaan we liever in het dorp eten, maar dit was wel een heel mooie plek.
Uitzicht vanaf het hotel terras
Heerlijk gegeten: spaghetti met truffelroomsaus.
Meren die we zagen vandaag: Wallersee, Irrsee, Mondsee en Attersee. Totaal nu 7 meren gezien.
(het stukje tussen Unterach am Attersee en Attersee am Attersee 😉 hebben we met de boot gedaan)
2024, fietsvakantie-02
Donderdag 4 juli, van Salzburg naar Seekirchen am Wallersee (66 km)
Mooie vergezichten
’s Ochtends ontbeten in het hotel, bagage ingeleverd bij de receptie en op pad. De route gaat een tijdje langs de Salzach rivier en is redelijk vlak. Bij Oberndorf gaan we de heuvels in en je merkt meteen waarom dit een “3 fietsjes” tocht is (Eurobike scoort de zwaarte van een tocht met 1 tot max 4 fietsjes). Renée had van te voren de indruk dat 3 fietsjes teveel waren voor deze tocht, vergeleken met de 4 fietsjes vorig jaar in Toscane, maar moet al snel haar mening bijstellen. Behoorlijk veel steile beklimmingen, die nooit lang duren, maar toch.
Bij Arnsdorf bij een bedevaartskerkje de onderweg gekochte broodjes met kaas opgegeten en daarna weer een eind verder door de heuvels. We zien de eerste van de 12 meren die we zullen tegenkomen, de Grabensee. De tocht heet bij Eurobike ook de Zehn- Seen-Rundfahrt. In werkelijkheid zijn het er zelfs nog wat meer dan 10. Mooi om zo’n meer te zien in een bergachtige omgeving. In de verte zie je zelfs nog sneeuw liggen op de hoge alpentoppen. Bovendien ruik je hier voortdurend hooi en pasgemaaid gras. Alleen al dat maakt het een genoegen om hier door de heuvels te fietsen.
In Mattsee nemen we een ijsje en daarna fietsen we door naar Obertrum. Even de gebouwen bekeken van de firma Eurobike, die hier zetelt. Renée gaat nog even naar binnen om te vertellen hoe goed wij hun tochten vinden (dit is al de vierde die we doen bij deze organisatie).
Daarna fietsen we door naar Seewalchen, ingecheckt, en naar het terras in het dorp voor een glaasje wijn en daarna op het terras van het hotel de warme maaltijd. Renée eet gegrilde cantarellen op een zomerse salade (heerlijk), en Wim tagliatelle met roomsaus en groente (ook heerlijk).
De meren die we zagen vandaag: De Graben See, de Matt See, en de Obertrumer See.
Dinsdag 2 en Woensdag 3 juli 2024, heenreis naar Salzburg
Rothenburg ob der Tauber
We willen op dag 1 van de heenreis veel km’s rijden zodat we op dag 2 nog voldoende tijd over houden om Salzburg weer even te bekijken. We kennen Salzburg overigens wel redelijk van eerdere reizen. Dag 1 reizen we naar Gersthofen bij Augsburg en overnachten we in een hotelletje dat we kennen. Het is rustig rijden via de A7 van Kassel naar Ulm. Deze route bevalt ons beter dan de drukke A3 door het Ruhrgebied. We hebben onderweg zelf nog wel tijd om even te stoppen in Rothenburg ob der Tauber, een leuk stadje dat we al veel eerder hadden willen bezoeken (zie deze link) maar dat toen niet doorging. Deze keer lukt het wel, en het is inderdaad een erg oud en mooi stadje. Maar ook dit stadje is alweer overlopen door touristen, waardoor de charme eigenlijk helemaal verloren gaat.
Hierna door naar Gersthofen, waar we inchecken in het hotel en bij een REWE supermarkt aan de overkant bretzels en salades halen, om die op de kamer op te eten. Nederland speelt in het EK-voetbal om 18 uur en dat moet Wim zien natuurlijk. NL won met 3-0 van Roemenië.
Na het opstaan gaan we bij een bakker in het winkelcentrum vlakbij het hotel ontbijten. Het is een zeer uitgebreid ontbijt, ruimschoots meer dan het dubbele van wat we normaal aan kunnen. Wèl erg lekker, en ook weer leuk om te zien hoe het er bij Duitse bakkers aan toe gaat. Hier zaten bijvoorbeeld 3 oudere mannen met koffie erbij met elkaar en met anderen te kletsen – we zien dat vaker in Duitsland: een groepje mannen dat bij de bakker bij elkaar komt om koffie te drinken en de wereld te bespreken. Lijkt ons een prima manier om dagelijkse contacten te bevorderen zonder te dwingend te zijn. Je kunt erbij gaan zitten, je haalt je eigen koffie, en je gaat ook weer op je eigen tijd..
Rond München zijn weer de nodige files, maar dat is normaal hier. In Salzburg de bagage uitgeladen bij het hotel en daarna de auto een paar kilometer verderop in een garage geparkeerd. Daar de fietsen afgeladen, fietsenrek opgeborgen in de auto en per fiets naar het centrum, daar nog wat rondgewandeld, en op het Mozartplein een lekkere flammkuchen met gorgonzola gegeten. Daarna naar Schloss Mirabell gelopen om mooie foto’s te maken (dezelfde die Wim al een keer of drie eerder heeft gemaakt, maar ze blijven mooi ;-)) . Om 18:30 naar een ander hotel dan ons eigen hotel gefietst om contactpersoon Marco van Eurobike te ontmoeten, die ons aan extra bagagelabels moet helpen en ons nog wat extra informatie over de route zal geven. Althans, hij zóu daar zitten, maar blijkt in ons eigen hotel te zitten. Foutje van de man, maar hij komt snel onze kant op. Daarna teruggereden naar het centrum, terwijl we kleddernat regenden. We zijn druipend de eerste de beste pizzeria/osteria ingevlucht. Daar was het al meer dan overvol, en er kwamen telkens nog meer mensen (groepen) bij. We kregen een beetje een raar plekje op een soort tussenetage. Wel heerlijk gegeten: macaroni + roomsaus met gorgonzola.
