De reis zelf
- Allereerst en vooral: álle hulde voor Hans Reitsma die deze hele tocht met zoveel toewijding en zorgvuldigheid heeft samengesteld. Juist het feit dat je weet dat hij de best befietsbare route heeft uitgezocht, met zo veel mogelijk fietspaden en zo min mogelijk autoverkeer, maakt dat je deze tocht aandurft. Bovendien, voor degenen die willen kamperen, zijn de etappes ook nog zodanig op maat gemaakt dat je telkens een (goede) camping op het eindpunt treft. En dat is niet vanzelfsprekend. In Nederland (en waarschijnlijk ook in Frankrijk) zijn overal altijd voldoende campings beschikbaar. In Duitsland is dat al niet meer het geval, en in Italië al helemaal niet.
-
Voor ons was dit de eerste grote buitenlandse fietskampeertocht – het was een fantastische reis. Niet alleen tijdens de reis zelf, maar ook in alle voor- en napret hebben we er ongelooflijk veel plezier aan beleefd. Hoe vaak hebben we niet in de winter tijdens het borreluurtje het boekje van Reitsma er maar weer eens bij gepakt om te kijken wat ons in het nieuwe gedeelte van de tocht te wachten stond.
-
We hebben ontdekt dat trekken essentieel anders (en nog veel leuker) is dan het maken van fiets- of wandeltochten vanaf een camping waar je langere tijd staat. Bij het trekken op de fiets verandert het landschap voortdurend, de taal, de mensen, de specialiteiten van de streek, de wijze waarop de boerderijen gebouwd zijn, de architectuur – alles is elke dag weer anders. Je hoort de vogels, ruikt de natuur – je zit middenin het landschap. En je gaat langzaam genoeg om alles goed in je op te nemen, en tegelijkertijd snel genoeg om die afwisseling te ervaren.
-
Kamperen werkt voor ons het allerbeste, omdat je helemaal vrij bent en steeds buiten. Het beperkt je wel een beetje in je etappe-plaatsen. Met B&B’s of hotels ben je wat dat betreft flexibeler – maar die moet je dan vaak weer van te voren bespreken. En ook al heb je dan meer luxe, voor ons weegt dit vaak niet op tegen de vrijheid van een camping.
-
Verder is het kamperen ook eenvoudig: het is niet zo belangrijk of het plekje voor de tent nu wel of niet heel goed is – je staat er toch maar één nacht. Goed sanitair is natuurlijk wel belangrijk en niet teveel herrie op de camping, maar dat is ook eigenlijk alles.
-
Het is heel erg handig om een navigatie-app te hebben waarin ook alle supermarkten (en eventueel fietsenmakers) te vinden zijn, zodat je op tijd kunt plannen waar je boodschappen voor de lunch en het avondeten moet doen.
-
We hebben over het klimmen inmiddels een paar dingen geleerd:
-
Je moet je tijdens de klim niet tegen de klim verzetten – accepteer gewoon dat hij er is en dat hij ooit wel weer eens ophoudt. Misschien nog niet bij deze bocht en ook niet bij de volgende.
-
Zeker bij hoge temperaturen is het prettig om zoveel mogelijk van het klimwerk al voor 12.30 uur achter de rug te hebben. Liever dus maar ’s morgens heel vroeg opstaan dan laat in de middag nog moeten klimmen.
-
Enne … de filosofie van de heuvel hebben wij toch ook nog niet helemaal ontdekt …
-
-
Je komt met de fiets overal. Je parkeert voor elk terras of voor de deur van de supermarkt.
-
In feite gold voor deze tocht: je stapt op op je eigen oprit en uiteindelijk stap je af op het St. Pietersplein in Rome. Een leuk idee.
Navigatie:
-
De navigatie is vrijwel helemaal gedaan met de App Osmand. Deze maakt gebruikt van de kaarten van Open Street Map, kaarten die door vrijwilligers worden bijgehouden. Het leuke van deze app is dat je je internetverbinding onderweg niet nodig hebt, zoals Google Maps die dat wel nodig heeft. De benodigde kaarten download je thuis van tevoren. De route van Reitsma is als gpx bestand beschikbaar en laadt je eveneens. En daarna is het een kwestie van het rode lijntje op de kaart volgen.
-
Ook erg handig zijn de Points of Interest (POI’s). Zo vind je gemakkelijk overnachtingsadressen, supermarkten en campings.
-
Van 2014 t/m 2016 gebruikten we voor de navigatie een smartphone van LG. Die werd te warm (zwart glas warmt erg op in zonlicht) en ging ook raar doen als er een accupack aan hing (verschillende geprobeerd). Bovendien was hij niet waterdicht. In 2017 hadden we een Samsung mee, die wel waterdicht was. We hebben de waterdichtheid niet kunnen testen, want alle dagen hadden we fantastisch weer. De warmte kon hij goed aan, en ook met de accupack eraan was er geen enkel probleem. Een accupack van 5200 mAh is meer dan genoeg voor een dag navigeren.
Fietsen
-
Heb je speciale fietsen nodig voor dit soort tochten? Die vraag krijgen wij wel eens. Het antwoord is nee. Weliswaar hebben wij nu Koga Wordltravellers , maar Wim’s fiets in deel 1 van de reis was een gewone sportieve Koga fiets met 3×8 versnellingen. Die – toen al meer dan 10 jaar oude fiets – kreeg een dure reparatie voor de boeg (alle derailleurs waren versleten en moesten vervangen worden) en werd toen ingeruild voor een nieuwe trekkingbike. Mijn mening is dat Rohloff naven of Pinion versnellingen wel erg mooi zijn (en vooral onderhoudsarm), maar ook erg duur. Mijn keuze blijft toch gewoon een derailleursysteem. En het hoeft ook geen Koga te zijn, natuurlijk. Je koopt bijvoorbeeld voor € 999,- al een sportieve fiets van Cube met 3×10 versnellingen, waarmee je prima kunt trekken. En als je na een paar jaar echt een liefhebber van trekken met de fiets bent geworden kun je altijd nog overstappen op een trekkingbike van Koga of Santos. Let wel op dat je als fietskampeerder voortassen moet kunnen meenemen. Daarvoor heb je een voordrager aan de voorvork nodig (dat vergt ogen aan de vork) en liefst geen voorvering (of een blokkeerbare voorvering).
-
Wat mij is tegengevallen van mijn Koga is het gedoe rond mijn achternaaf. Dat is een Shimano XT naaf van aluminium. Vroeger schijnt die van staal te zijn geweest en was hij stevig genoeg. Maar die aluminium naaf is gewoon niet sterk genoeg. Ik ben geen buitengewoon sterke fietser met mijn 68 jaar, maar wist toch in 2016 de boel stuk te krijgen op één van de hellingen in Italië. Het freewheel deed het niet meer en dat is lastig fietsen (zie deel 3, etappe 24) . Na een fietsreparatiecursus van de Europafietsers bij fietsenbouwer Marten Gerritsen van M-Gineering in Kiel Windeweer, kwam ik later bij het doorlezen van zijn site op deze pagina (klik vervolgens op Fietstechniek/Opzoeken en verderop de pagina naar menu-item Oops!) onderstaande tekst tegen:
“Nog een Shimano naaf die opeens speling had. De holle bout waarmee je het freewheel tegen het naafhuis schroeft heeft de draad uit het naafhuis getrokken. Met bagage belaste vakantiefietsen met een laag verzet is namelijk iets waar ze vaak niet tegen kunnen, Bij het oude model met stalen as was dat nooit een probleem, maar die was dan ook 30 gram lichter! Door de dikkere aluminium as is er ook minder ruimte voor het freewheel, dus dat is ook niet probleemloos in de praktijk “
Dit is dus mijn probleem geweest. Ik heb Marten een nieuw achterwiel met andere as (Shimano LX, van staal dus) laten maken en die in mijn fiets gemonteerd. En geen enkel probleem meer gehad onderweg! Slechte beurt van Koga derhalve.
