Lahn Wanderweg, dag 5 – De weblog van Wim en Renée

Vrijdag 27 juli 2018, van Bad Ems naar Lahnstein (19,3 km)

De Ruppertsklamm, waar we doorheen moesten!

De laatste wandeling op deze Wanderweg alweer. Het hotel (met een Kroatisch restaurant erbij) was erg luxe – omdat het hotel waar we eigenlijk hadden moeten zitten was volgeboekt, hadden we een upgrade gekregen naar deze suite met zelfs een aparte slaapkamer. We vertrekken zonder ontbijt, want dat kon hier pas om 8 uur, te laat voor ons. Daarom in de plaatselijke Rewe ontbijt- en lunchboodschappen gedaan. Die Rewe is al om 7 uur open – precies goed voor ons.

We gaan naar Lahnstein waar de Lahn uitmondt in de Rijn. We hebben even overwogen de route per trein wat in te korten met het oog op de hitte. Dat kan echter alleen op het eerste stukje van ongeveer 3-4 km, en levert netto weinig op. Zowel naar als van het treinstation moeten we dan 2 keer over de rivier en lopen dan al bijna net zoveel extra als we gaan besparen. En verder is het komende stukje nog redelijk vlak. Doen we dus niet.

Lopend Bad Ems uit en dan stuiten we op een omleiding. We lopen toch maar volgens de GPX route op de Osmand en verderop komen we een stuk wegopbreking tegen, waar de auto’s maar een smalle baan hebben. Je mag er ook niet lopen volgens de borden. Maar het is gelukkig nog rustig met auto’s en wij lopen door. Na Fachbach begint het klimmen weer en bovenaan vinden we een mooi bankje met uitzicht waar we het ontbijt kunnen nemen. Dit is toch ook veel leuker dan ontbijten in je hotel?

Na de top op zo’n 300 m kunnen we ergens halverwege naar beneden weer even uitrusten op een mooi uitzichtspunt. We krijgen gezelschap van 4 mountainbikers die de route per MTB doen zo te zien. Op dit stuk van de route kan dat inderdaad ook. Het wandelen is nu niet moeilijk. Het pad is breed en goed te doen.

Aan het eind van deze tocht krijgen we nog even een Klamm voor de kiezen. De Rupertsklamm, die toch helemaal niet meevalt. We moeten voorzichtig lopen hier op de rotsen langs een licht waterstroompje, want door een val kun je je lelijk bezeren. De stokken zijn weer erg welkom. Grappig is dat de Rheinsteig hier ook door komt. Wij lopen van boven naar beneden door de Klamm en die route gaat van beneden naar boven, wat waarschijnlijk wat makkelijker is. Wijzelf hadden trouwens tijdens onze eigen Rheinsteigtocht in 2013 deze Klamm ook al moeten lopen. Maar in plaats daarvan hebben we toen de laatste dag gespijbeld, en zijn we lekker gaan shoppen in Frankfurt.

Hierna zijn we beneden bij de rivier en kunnen we rustig verder lopen, maar jammer genoeg zonder schaduw. We lopen nog even langs de Rijn (een stuk drukker bevaren, natuurlijk – we zien meteen de Rijnaken en ook veel cruiseschepen) en dan naar het station, waarvan ik aanneem dat daar in de buurt ook wel het centrum is. Maar er is daar niets en ondertussen zijn wij wel oververhit geraakt. Terug naar de Lahn waar gelukkig wel een terras is. Erg warm zijgen we daar neer in de stoelen en drinken we eerst eens een liter koud water.

Het centrum ligt niet in (Nieder)Lahnstein waar we nu zitten, zie ik nu, maar in (Ober)Lahnstein. En dat ligt aan de overkant van de Lahn. Dan maar per trein terug naar Nassau. Op het perron komen we de 3 Nederlanders uit dag 4 weer tegen die hier deze dag ook geëindigd waren.

Terug in Nassau eerst maar weer eens op het terras voor nog meer koud water en ijs. Daarna terug naar pension Am Rosengarten, waar we ons douchen, ons omkleden en nog even de spannende finale zien van de Tour. Ziet Tom Dumoulin kans Geraint Thomas vandaag uit het geel te rijden?

We gaan vanavond niet eten onder een hete parasol in het dorp, hebben we besloten. Het restaurant in het park lijkt wel weer wat (zie dag 1), maar helaas, daar is een besloten partijtje aan de gang. We gaan terug, rijden met de auto naar de Rewe en halen ingredienten voor een lekker koud souper op een bankje in het park. Gezien de hitte mag Renée geen wijn maar krijgt ze water (vanwege de kans op flauwvallen) – Wim kan aan het bier.

[Weergeven als diashow]