Vrijdag 24 juli, van Udine naar Grado (62,5 km)
Zie deze pagina voor een overzicht van alle etappes van de Alpe Adria Radweg
De laatste dag alweer van de tocht. Een vlakke etappe naar Grado, een badplaats aan de Adriatische zee, die ergens tussen Venetië en Triëst in ligt. We staan op tijd op, omdat we het gisteren zo warm kregen en vandaag graag voor de hitte aan alvast een flink deel willen fietsen. Om 07:00 aan het ontbijt en rond 08 uur op de fiets. Vlakbij ons zit een Spar supermarkt en daar halen we alvast de kaas voor de lunch en ook nog 2 perziken. In Pavia di Udine gaan we eens in een echte Italiaanse bar koffie drinken. Naast tijdschriften verkopen ze er ook ansichtkaarten en kinderspeelgoed. Binnen zitten een paar Italiaanse mannen te kletsen. We rijden vervolgens met de Julische Alpen aan onze linkerzijde naar het zuiden, daar is de grens met Slovenië. Achter ons nog steeds dreigend de hoge pieken van de Karnische Alpen. Gelukkig is hier alles erg vlak. De bordjes hebben hier 2 talen, het Italiaans en het Friulisch. En daarnaast hebben we in het verre verleden ook nog Oostenrijkse of Sloveense heersers gehad in deze streek. Duits kom je soms ook nog tegen.
In Palmanova nemen we onze 2e koffie. Dit stadje was vroeger een legerplaats met een 8-kantig groot plein in het midden en ook 8 stadspoorten. Het is vooral door de Venetiaanse heersers eeuwenlang gebruikt als poortwachter tegen de Turken. Die stonden dus niet alleen voor Wenen, maar ook hier. De stad is helemaal symmetrisch en 8-kantig opgebouwd. Het plein is echter veel te groot om mooi te zijn.
Verderop klappen we in een zandpad opzij van de route onze stoeltjes uit en eten de broodjes kaas op (lekker: focaccia, deze keer). We hebben geen haast, want tijd zat voor deze dik 60 km.
In Aguileia stoppen we even uitgebreid. Hier ligt in een kerk met een mooie mozaiekvloer, met allerlei dieren: vissen, schapen, herten, en ook allerlei engelen (oa als vissers in een boot). Hij is 750 m*2 groot, dateert uit de 4e eeuw na Chr. en is grootste van de vroeg christelijke westelijke cultuur. Prachtig om te zien.
Als we weer op de fiets willen stappen begint het te regenen en moeten regenjasje en -broek weer aan. Maar de temperatuur is zo’n 23 gr., dus erg is het niet. Zo naderen we Grado over een 8 km lange dam door het water. Grado ligt op een schiereiland en de dam is de andere verbinding met de wal. Ingecheckt in het hotel, douchen hoeft deze keer niet en naar het centrum via de strandboulevard. Grado is vooral een badplaats voor de Italianen merken we. In een bar aan de zee aan de wijn. Leuk uitzicht op de Karawanken, met Triëst in de verte en aan de andere kant de Dolomieten, die doorlopen tot Verona. Na de wijn een pizza gegeten en weer terug naar het hotel.
Gereden route:
Hoogteprofiel (klik voor een vergroting):
Evaluatie
We hebben enorm genoten van deze reis. En petje af voor Eurobike (www.eurobike.at). De hotels waren voortreffelijk en het weer was vooral niet te warm. En daar mogen we blij om zijn want het is al eind juli tenslotte. Door omstandigheden hebben we een hotelreis gemaakt van de Alpe Adria Radweg en zijn we niet gaan kamperen. En als we denken aan de paar zware etappes zijn we blij dat we die extra kampeerkilo’s niet hoefden mee te zeulen op de fiets. Die helling bij Bad Gastein was veel zwaarder dan welke col op de Romereis ook.
