We zitten in dit grote en prachtige hotel zo’n 6,5 km in de bergen. De weg er naartoe gisteren was aardig druk en ik overweeg even om een Radweg te zoeken om weer beneden te komen. Maar we hebben geen idee wat voor route dat is, het kan wel een mountainbike route zijn, en slecht voor onze fietsen. Dus toch maar via de verkeersweg naar beneden en het is gelukkig rustig nu. Nog wel even een klimmetje erin van een procent of 8. Beneden met een pontje naar de overkant van de rivier. Er staan een stuk of 12 fietsen in het pontje en zo te zien allemaal uit ons hotel. In Persenburg, na zo’n 20 km, naar de supermarkt voor brood en kaas. Een bakker zien we even niet. Bij een café onder een parasol nog even lekker aan de koffie. We hebben er al 20 km of zoiets opzitten en als we zo doorgaan komen we te vroeg in Melk aan, onze volgende pleisterplaats.
Lunchpauze
Om 12 uur de stoeltjes weer uitgeklapt en aan de lunch. Het waait harder nu (wk4 uit het westen) , dus alles voor de wind vandaag. Bij Klein-Pöchlarn stoppen we even want het begint te druppen en we zien een dikke bui aankomen. We gaan schuilen in een kleine, met glas overdekte fietsenstalling en krijgen nog gezelschap van 6 fietsers, die ook willen schuilen. Daarna droog op weg naar Melk. Daar ingecheckt, de bagage komt pas om 18 uur, dus een beetje bezweet het stadje in. Eerst een ijsje en daarna wat cultuur.
Het klooster in Melk
Er staat hier een enorm paleis of klooster. Het blijkt een Benedictijner klooster te zijn, gesticht in 1089 in wat toen eerst een kasteel was van een Beierse graaf. Het is zeer groot en de kerk zelf zwaar barok (en over de hill). Dat is gebeurd nadat de kerk was vernield door de Ottomaanse Turken, en opnieuw werd opgebouwd. Maar mooi vinden we de kerk niet. Het klooster mag je bezichtigen en daar sprong 1 zaal er positief uit. Dat was die over Benedictus en de regel van Benedictus. Tot het absolute minimum gestileerd hadden ze de essentie van zijn leer vorm gegeven. Heel smaakvol gedaan en prachtig uitgelicht. Als je alle overdaad ziet in het klooster en vooral ook in de kerk, heb je toch de indruk dat het op geen enkele manier meer iets te maken heeft met de intenties van Benedictus.
Maar alleen al vanwege die ene zaal was het bezoek aan dit klooster toch zeker de moeite waard. Renée: ik zal thuis het mooie boek van Wil Derkse er nog eens bijpakken (“Een levensregel voor beginners”).
